سختی مواد تابش یک خاصیت حیاتی است که بر دوام، ظرفیت حمل بار و عملکرد کلی تابش ها تأثیر می گذارد.سختی معمولاً با استفاده از روش های استاندارد اندازه گیری می شود که شامل فشار دادن یک داخل در سطح ماده و اندازه گیری سوراخ ناشی از آن استرایج ترین روش های آزمایش سختی برای مواد لاغری عبارتند از:
آزمایش سختی راکول یکی از رایج ترین روش های اندازه گیری سختی فلزات از جمله مواد حامل مانند فولاد است.آن را اندازه گیری عمق که یک indenter نفوذ مواد تحت یک بار بزرگ پس از قرار گرفتن در معرض یک بار مقدماتی کوچک.
آزمایش سختی ویکرز از یک داخل الماس به شکل یک اهرام مربع با زاویه 136 درجه بین چهره های مخالف استفاده می کند.این روش مقدار سختی را که مستقل از نیروی آزمایش در محدوده وسیعی است، فراهم می کند..
آزمایش سختی برینل شامل فشار یک توپ فولاد یا کربید سخت شده در سطح ماده تحت بار شناخته شده است.این روش به ویژه برای مواد نرم تر مفید است اما همچنین می تواند برای سخت تر مانند استیل های حامل استفاده شود.
به طور عمده برای لاستیک و پلاستیک مورد استفاده قرار می گیرد، آزمایش سختی Shore برای مواد فلزی کمتر رایج است.ممکن است برای انواع خاصی از اجزای ناقل ساخته شده از مواد غیر فلزی مناسب باشد..
انتخاب آزمایش سختی بستگی به الزامات خاص کاربرد و خواص مواد دارد.آزمایش سختی راکول (به ویژه HRC) به دلیل سادگی و مناسب بودن آن برای مواد سخت مانند فولادی است.
اگر شما نیاز به اطلاعات دقیق تر در مورد هر یک از این روش ها دارید یا سوالات خاصی در مورد آزمایش سختی مواد دارید، آزادانه بپرسید!